نام علمی: Pteris tremula
نام انگلیسی: RIBBON FERN
سرخس روبانی یکی از بزرگترین گروههای تیره Polypodiaceae را تشکیل میدهند و در حدود دویست و پنجاه گونه شناخته شده از آنها در سرتاسر مناطق معتدل و نیمه گرمسیر جهان پراکنده اند تعداد قابل توجهی از انواعی که در حال حاضر در آپارتمان پرورش داده میشوند بومی استرالیا و زلاندنو می باشند. گونه های مختلف سرخس Pteris که در زمره بزرگترین سرخسها هستند، از نظر پرورش شاید آسانترین آنها باشند.
این گیاهان در برابر هوای خشک اتاقهای نشیمن امروزی نسبت به سرخسهای دیگر از مقاومت بیشتری برخوردارند هر چند که در هوای مرطوب رشد بهتری خواهند داشت تنها یک قاعده اصلی در مورد آنها وجود دارد، هرگز نگذارید خاک گلدان خشک شود اکثر گونه ها تمایل به موقعیتهای سایه دار دارند اما در روشنایی نیز مشروط بر آنکه نور خورشید مستقیما به آنها نتابد وضعیت خوبی خواهند داشت.
سه نوع اصلی از Pteris را پرورش میدهند Pteris tremula که بزرگترین آنها است دارای برگهایی بزرگ همانند برگ سرخسهای جنگلی است. این برگها کمابیش شکننده اند و در صورتی که مراقبت ننمایید باعث شکستن ساقههای آنها خواهید شد P. multifida Major در تزئینات داخلی جایگاه خاصی دارد. این گیاه سرخسی پر استقامت است که شرایط بسیار نامساعد را تحمل میکند و ظاهری زیبا و پرپشت دارد.
P. cretica دارای واریته های بسیار متعددی است که برخی از آنها رنگ دارند این گونه از نظر قدرت با P.multifida برابری نمی کند اما با وجود این ارزش پرورش دادن را دارد و به فراوانی قابل دسترسی است. برخی از وارتیه های آن که برگ ساقههای تاجداری ،دارند در اصل برای استفاده گلفروشها در تزیین گل پرورش داده میشوند این واریته ها را تحت نام Pcretica Wimsti می شناسند
گونه دیگری به نام Pensiformis وجود دارد که دارای وارتیه های رنگ داری با قسمتهای سفید رنگ است این گیاهان به سرخسهای نقره ای معروفند Pensiformis Victoriae متداولترین آنها است. در هنگام خرید این سرخسها نمونه ای را جستجو کنید که دارای برگهای سالم و شاداب و ساقه های نشکسته باشد و اثری از برگهای خشک قهوه ای در لابلای شاخ و برگ آن مشاهده نشود.
برای پرورش سرخس روبانی و نگهداری سرخس روبانی به نکات زیر توجه کنید:
در گلدانهای (۱۲) سانتیمتری عرض گیاه بسته به نوع آن به حدود (۲۵cm) و ارتفاع آن به (۴۰cm) می رسد. ارتفاع Promula به ۵۰-۴۰) خواهد رسید هر چند که این گیاه قادر است تا ارتفاع (۲-۱)متر نیز رشد نماید.
در عرض یک فصل رشد اندازه گیاه دو برابر می گردد.
اشعه مستقیم خورشید را که به سرعت باعث سوختگی برگ ساقه ها می گردد دوست ندارند. آنها را در محلی سایه دار نگاهداری کنید
در زمستان حداقل دما باید (۱۳-۱۰)درجه باشد. در تابستان دمای طبیعی اتاق مناسب است این گیاهان دمای بیشتر از (۲۱) را دوست ندارند مگر اینکه میزان رطوبت بالا باشد.
این سرخسها باید سیراب نگاه داشته شوند. در فصل تابستان در صورت بالا بودن درجه حرارت ممکن است به یک نوبت آبیاری در هر روز نیاز باشد. در زمستان ۲ یا ۳ نوبت در هفته گیاه را آبیاری کنید. نکته اساسی این است که هرگز در هیچ موقعی از سال اجازه ندهید خاک گلدان خشک بماند. بهتر است از آب بدون آهک استفاده شود.
در فصل تابستان هر ۱۴ روز یکبار و در فصل زمستان هر ماه یکبار نصف مقدار توصیه شده از کود مایع را به آب گیاه اضافه کنید.
در تمام مدت سال به درجه بالایی از رطوبت نیازمندند. هر روز آنها را با آب ولرم آبپاشی کنید و گلدان را بر روی ریگ مرطوب یا درون گلدان دیگری که دارای آستر تورب باشد قرار دهید. پاکیزگی آبپاشی قاعدتاً گیاه را پاکیزه نگاه می دارد هرگز از مواد براق کننده برگ استفاده نکنید.
در برابر اغلب شرایط نسبتا پر طاقتند اما هوای بسیار گرم و خشک را که می توان باعث از بین رفتن آنها شود.
بهتر است هر بهار گلدان گیاه عوض شود.
برگهایی را که کاملاً خشک شده اند از گیاه جدا کنید چنانچه گیاه مدتی بی آب مانده و خشک شده است تمام برگ ساقه ها را قطع کرده و باقیمانده گیاه را هر روز با آب ولرم آبپاشی کنید طولی نخواهد کشید که برگ ساقه های تازه ای ظاهر می گردند.
قلمه کاران این سرخسها را با کشت هاگهایی که در پاییز تولید میکنند تکثیر می نمایند. در فصل بهار به سهولت می توان گیاه را در هنگام تعویض گلدان تقسیم نمود. بدین ترتیب از یک نمونه بزرگ چندین نمونه کوچکتر به دست می آید. چنانچه تمایل به کشتهاگ دارید این امر را به ماه فروردین موکول کنید برای کشت هاگ درجه حرارت (۱۳) کافی است. از آنجا که این گیاهان اغلب در آپارتمان خودافشانی مینمایند ممکن است سرخسهای جوانی در گلدان گیاهان دیگر و یا در میان گیاهانی که بطور مختلط با هم کاشته شده اند بروید.
در صورت مراقبت، سالهای زیادی به رشد خود ادامه خواهند داد.
اکثر سرخسها در کشت مختلط با این شرط که در معرض مستقیم نور خورشید واقع نشوند، رشد خوبی دارند و از رطوبتی که توسط گیاهان مجاور تولید می شود استفاده می کنند.
مراقبت از گونه های مختلف این سرخس، با این شرط که سیراب نگاه داشته شوند بطور کلی آسان است.
علت: خشکی زیاد گیاه گیاه را در سطل آبی فرو ببرید و از آن پس آن را بیشتر آبیاری و آبپاشی کنید. در صورت عدم بهبود برگ ساقه ها، آنها را از پایه قطع کرده و باقیمانده گیاه را هر روز آبپاشی کنید.
علت: شپشک با یک گوش پاک کن آغشته به الکل متیلیک رقیق تک تک حشرات را از روی گیاه بردارید و سپس گیاه را با یک سم پایه مناسب سمپاشی کنید.
علت: نور زیاد گیاه را به نقطه سایه داری انتقال دهید.