رسانه های همکار
فیکوس ( Ficus )یا انجیر که در سرتاسر مناطق گرم جهان یافت می شود عضوی از تیره توت (Moraceae) است. از آنجا که این تیره تعداد بسیاری از گیاهان آپارتمانی مهم و معروف را در بر می گیرد، در این وبلاگ سه مبحث مجزا را به آن اختصاص داده ایم مبحث اول مربوط به گونه های برگ کوچک می باشد، مبحث دوم گونه های برگ بزرگ و مبحث سوم بالارونده ها و خزنده ها را شامل می شود.
Fious benjamina شاید شناخته شده ترین نوع از انواع برگ کوچک باشد این گیاه که در زبان انگلیسی در میان عامه به انجیر گریان مشهور است چرا که همگام با رشد گیاه به زیبایی آویخته می شود. ارتفاع آن مانند گونه های برگ کوچک دیگر در فضای بسته می تواند به بیش از چند متر برسد. رنگ برگها سبز ،روشن، طول آنها حداکثر (8cm) و عرض آنها در حدود (۲/۵cm) است بر روی هر ساقه تعداد زیادی برگ وجود دارد. این گیاه برای نشو و نمای خود به نور خوب نیازمند است و نسبت به کوران یا سوز سرد حساسیت خاصی دارد.
فیکوس بنجامین ( Ficus benjamina )همچون سایر گونه های فیکوس( Ficus )به سبب برخورداری از برگهای مومی و چرم مانند هوای خشک را تحمل می کند. nitida . یا nubinginosa دارای برگهایی به همان شکل و اندازه می باشد اما طرز رشد آن قائم تر است. ساقه های این گیاه به ساقه های درخت غان می ماند F. australis طرز رشد گسترده ای دارد. این گیاه به سرعت شاخه می دهد و برگهایش شبیه به برگهای انجیر زینتی ( F) elastica) اما کوچکتر است به طوری که طول آنها از cm ۱۰-۱۲ تجاوز نمی کند. F. australis گیاه منفرد زیبایی را تشکیل می دهد.
F . diversifolia یا انجیر کولی ( misletoe fig) یکی از مقاومترین گونه های این تیره است. برگهای آن کوچک و تقریباً گردند و به طور پراکنده بر شاخه های منشعب از یک ساقه راست قامت می رویند. این گیاه سته های سبز رنگی تولید میکند که قبل از جدا شدن به رنگ زرد پرتقالی در می آیند پرورش این گیاه کار دشواری نیست اما به طور گسترده انجام نمی شود. این گیاه را گاهی اوقات با نام concises می شناسند.
در هنگام خرید این گیاه نمونه ای را انتخاب کنید که از ظاهری زیبا و پر پشت برخوردار باشد. از انتخاب نمونه هایی که دچار ریزش برگ هستند و یا در بخشهای پایین تر آنها برگهای زرد دیده می شود اجتناب کنید.
همه این گونه های برگ کوچک فیکوس درخت هستند و به سهولت تا ارتفاع(5-6 m) وحتی بیشتر رشد می کند. این گیاه باید در نونهالی به قیم بسته شود.
تعمیم یک میزان رشد مشخص به همه گونه ها اندکی دشوار است. با این وجود می توان گفت برخی از گونه ها به میزان (cm45) در سال رشد میکند
این گیاه در فضای بسته گل یا میوه نمی دهد.
در طول فصل رشد هر 4 روز یکبار کود مایع را به آب اضافه کنید.
آپاشی روزانه با آب ولرم برای همه گونه های این گیاه مناسب است.
گیاهان جنس فیکوس اغلب شرایط بجز کوران تحمل میکنند.
همه گونه های این گیاه به خوبی با گیاهان دیگر هماهنگی ایجاد می کنند،با این وجود این ،نمونه های بلند قامت گیاهان منفرد بسیار خوبی تشکیل می دهند.
پرورش همه گونه های این گیاه پس از استقرار در خانه ( یعنی پس از گذشت سه ماه اول ) کار اسان و کم زحمتی است.
این گیاهان مدت بسیاری دوام میاورند. در مورد نمونه هایی که یک سال اول پشت سر گذاشته اند به احتمال زیاد مشکل کمبود فضا وجود دارد، البته مشروط به آنکه شرایط رشد کاملا فراهم باشد.
این گیاهان از طریق نشاندن قلمه هایی که در فصل بهار از انتهای ساقه ها گرفته شده اند در یک دستگاه تکثیر با دمای بهار انتها با دمای تقریبا (c24) تکثیر میابند. برخی از گونه ها را می توان به روش خوابانیدن هوایی تکثیر نمود.
حداکثر سالی یکبا در بهار گلدان گیاه را عوض کنید.
این گونه همانند اکثر گونه ها با ابیاری زیاد سازگاری ندارد و در صورت آبزدگی برگهای آنها زرد شده و می ریزند تعداد ابیاری این گونه گیاه نباید دبار در هفته در فصل تابستان و هفته ای یکبار در زمستان تجاوز کند.
برخورداری از نور فراوان برای این گیاه ضروری است در غیر این صورت برگ ان ها زرد شده و میریزد.
