دیفن باخیا : پرورش و نگهداری

دیفن باخیا

دیفن باخیا (نی یا عصای لالی)

نام علمی:

Diffenbachia  Amoena

نام انگلیسی: DUMB CANE

دیفن باخیا که گیاهی بسیار جذاب از کشور برزیل است نام خود را مرهون شخصی به نام هر دیفن باخ (Her dieffenbach است که در سال ۱۸۳۰ باغبان کاخ سلطنتی شونبرون (Schonbrunn) و در اتریش بوده است. در حدود بیست گونه از این جنس که متعلق به تیره شیپوری (Araceae) است، وجود دارد.

دیفن باخیا برگهایی پهن با نقوش رنگ دار و مشخص دارد که از گونه ای به گونه دیگر متفاوتند. تا چندی پیش گونه های آن فقط در گرمخانههای مجموعه داران گل و گیاه قابل پرورش بودند اما با اندکی دانش و توجه می توان انواعی را که امروزه در دسترس اند با موفقیت در خانه پرورش داد این گیاهان در آب نیز به خوبی رشد می کنند گونه های Diffenbachia مانند گیاه Aglaonema اگلائونما) در مقایسه با اغلب گیاهان رنگ دار دیگر در برابر موقعیتهای نیمه سایه از تحمل بیشتری برخوردارند. از اینرو در ترکیب با گونههای سبز ضخیم برگی که

معمولاً در نقاط کم نورتر پرورش داده میشوند قابل استفاده می باشند. معروف است که شیره Dieffenbachia به شدت سمی است و نام عمومی عصای لالی یانی لالی به همین سبب به گیاه فوق اطلاق میشود. این شیره در صورت تماس با دهان و لبها بر زبان اثر می گذارد و باعث تورم آن و ایجاد اختلال در تکلم می گردد توصیه میشود که پس از هر بار دست زدن به گیاه دستهای خود را حتما با آب و صابون بشوئید.

افتادن برگهای تحتانی Dieffenbachia در حین رشد آن امری طبیعی است. ساقه گیاه ممکن است عاقبت بیش از اندازه بلند و غیر قابل کنترل گردد. در این صورت میتوان گیاه را قطع کرد تا دوباره جوانه بزند، یا آنکه قیمی مناسب در کنار گیاه قرار داده و آنرا هدایت نمود. اکثر گیاهانی که برای فروش پرورش داده می شوند هیبرید و یا واریته های Dieffenbachia picta میباشند انواعی را که دارای برگهای بزرگ هستند از D amoena می گیرند.

در هنگام خرید نمونه قطوری را انتخاب کنید که برگهایش رنگ خود را از دست نداده باشند. انتخاب گیاهانی که برگهای تحتانی آنها شروع به زرد شدن کرده است توصیه نمی گردد. از خرید نمونه هایی که اثری از ضایعات برگ یا شکستگی رگبرگ میانی در آنها مشاهده می شود خودداری کنید.

برای پرورش دیفن باخیا و نگهداری دیفن باخیا به مطالب زیر توجه کنید.

انواع کوچکتر معمولاً در گلدانهای (۱۲am) خریداری می شوند و تقریباً تا (۶۰cm) رشد میکنند. ارتفاع انواع بزرگتر به راحتی به (۱۲۰cm) می رسد.

گونه های دیفن باخیا رشد نسبتا سریعی دارند و در خانه بسته به نوع گونه سالی (۳۰-۴۵cm) رشد می کنند فصل گل برخی از نمونه های بالغ تر گل میدهند. این گل که به گل شیپوری (anumily) شباهت دارد سبز رنگ و نازک است و جلوه چندانی ندارد پرورش دهندگان حرفه ای اغلب این گلها را از گیاه جدا می کنند

اگر چه نیازی به قرار دادن گیاه در جلو پنجره نیست انواع مختلف دیفن باخیا مخصوصا گونه های رنگ دارتر آن نور را دوست دارند

گونه های دیفن باخیا از آنچه که پرورش دهندگان گل و گیاه در مورد آنها تصور میکردند، بسیار پر طاقت ترند. این گیاهان دمای ۸۲-۱۵ را ترجیح می دهند اما قادرند برای مدت کوتاهی در سرمای (۱۰۵) بسر برند هر چند که چنین شرایطی گاهی اوقات باعث از بین رفتن برگهای تحتانی آنها می گردد. حداکثر دمای مجاز در فصل تابستان (۲۴۵) است که در آن صورت میزان رطوبت باید بالا باشد.

ترجیحاً از آب باران استفاده کنید. در زمستان آب باید ولرم باشد در بهار و تابستان گیاه را خوب آبیاری کنید. ۲ تا ۳ بار آبیاری در هفته در این فصول لازم است در فصل زمستان با حداکثر ۷ یا ۸ روز یکبار آبیاری خاک را صرفاً مرطوب نگاه دارید.

در فصل تابستان ماهی یکبار کود مایع را به آب گیاه اضافه کنید.

گلدان را بدون اینکه در آب فرو برود بر روی سنگ ریزه مرطوب قرار دهید

هر ۳-۲ هفته یکبار برگها را با اسفنج تمیز کنید. در حین انجام کار برگها را با دست دیگر خود نگاه دارید زیرا ممکن است به آسانی بشکنند.

این گیاهان در برابر اغلب شرایط به استثنای بخار نفت و کوران یا سوز سرد استقامت نشان میدهند.

سالی یکبار در فصل بهار گلدان را تعویض نمایید. هر بار گیاه را در گلدانی ۲ اندازه بزرگتر از گلدان قبلی بکارید.

هنگامی که برگهای پایینی خشک میشوند آنها را از گیاه جدا کنید. اگر گیاه بیش از حد تنک شده است آن را از فاصله (۱۰cm) پایه قطع کنید تا دوباره جوانه بزند. از بخش قطع شده فوقانی به عنوان قلمه انتهایی و قلمه قطعات ساقه برای تکثیر استفاده کنید. در هنگام کار دستکش به دست کنید تا دست شما به شیره گیاه آلوده نگردد. اگر دستمال به شیره این گیاه آغشته شد حتما آن را با آب و صابون شستشو دهید.

تکثیر برخی از انواع از طریق ساقه هایی که در فصل تابستان از پایه گیاه جوانه می زنند انجام می شود اما اکثر آنها از قلمه های (cm) تهیه شده از قطعات ساقه یا قسمت فوقانی گیاه میرویند برای این کار قلمه ها را به مدت ۲ روز باقی می گذارند تا خشک شوند. سپس آنها را درون یک دستگاه تکثیر گرم با دمای (۲۴۰۷-۲۱) در خاک می نشانند و کاملا مرطوب نگاه می دارند استفاده از دستکش حتماً توصیه می شود.

این گیاهان مدت زیادی عمر می کنند. با وجود این از آنجایی که برگهای تحتانی به طور طبیعی خشک می شوند ممکن است گیاه بد قواره شود به نحوی که مقتضی است هر ۴-۳ سال یکبار آن را با نمونه های جدید جایگزین نمود.

انواع کوچکتر در کشت مختلط در کنار بسیاری از گیاهان سبز دیگر به خوبی رشد می کنند. گیاهان بزرگتر را به تنهایی و به عنوان گیاه منفرد پرورش دهید.

مراقبت از آنها مستلزم قدری تجربه در پرورش گیاهان است.

علت سرمن گیاه را به محل گرمتری انتقال دهید.

علت: آبزدگی به گیاه فرصت دهید تا آب اضافی را دفع کند. پس از بهبود آن را مخصوصا در فصل زمستان کمتر آبیاری کنید.

علت آبپاشی از بالا در درجه حرارت پایین عمل آبپاشی را متوقف کنید و نواحی آسیب دیده را به گل گوگرد یا یک قارچ کش آغشته کنید.

 علت: کمبود نور و کمبود تغذیه گیاه را به محل روشن تری انتقال دهید.

علت :شیشک با یک گوش پاک کن آغشته به الکل مٹیلیک تک تک حشرات را از روی گیاه بردارید و با گیاه را با یک حشره کش جذبی سمپاشی کنید.

 علت کنه قرمز گیاه را با یک کنه کش سمپاشی کنید. میزان رطوبت را افزایش دهید.

مقالات مرتبط:

رسانه های همکار
استفاده از مطالب آوند برای مقاصد غیرتجاری با ذکر نام مجله اینترنتی آوند و لینک به منبع بلامانع است. حقوق این سایت به مجله اینترنتی آوند تعلق دارد.
محصول با موفقیت به سبد خرید اضافه شد.