مقاله گیاهان زینتی کم نور به معرفی گیاهانی میپردازد که به نور آفتاب کمی نیاز دارند و مناسب برای مکان های کم نوری هستند.
از میان همه سرخس ها، سرخس پرسیاوش شاید لطیف ترین بافت را دارا باشد. سابقا در کشورهای غربی استفاده از شاخ و برگ زیبای این گیاه در دسته گلهای بزرگ عروس بسیار متداول بود و گلفروشها برای تاج گل مراسم تدفین از آن استفاده میکردند.
اخیراً گرایش برگ ساقه های گیاه سرخس پرسیاوش به خشک شدن و آویزان شدن پس از قطع سبب شده است که اندکی از محبوبیت آن کاسته شود. سرخسهای Adiantum متعلق به خانواده ای متشکل از حدود دویست گیاه نواحی گرمسیر و معتدل بنام تیره (Polypodiaceae) می باشند.
برگهای سبز کم رنگ و سه گوش آنها به نمونه ای کوچکتر از برگ درخت سیاوشان می ماند و نام عمومی گیاه را به آن اختصاص داده است با اندکی توجه پرورش این گیاهان در خانه کار ساده ای است اما جابجایی از اتاقی به اتاق دیگر را دوست ندارند این گیاهان در صورتیکه در یک مکان مشخص قرار داده شوند، تا به آب و هوای آن نقطه عادت کنند بهتر رشد خواهند کرد.
خاک آنها همیشه باید مرطوب نگاه داشته شود و در عین حال از زهکشی خوبی نیز برخوردار باشد در منازلی که با حرارت مرکزی گرم می شوند باید هر روز سرخس پرسیاوش را ترجیحاً با آب بدون املاح از بالا آبپاشی نمود چنانچه در هر زمانی برگ ساقه های گیاه شروع به خشک شدن کردند، آنها را ببرید و عمل آبپاشی را ادامه دهید بزودی شاخههای جدیدی پدیدار خواهند شد.
پرورش دو نوع مختلف از Adiantum و مختلف از Adiantum رواج دارد. A.capillus veneris آسانتر از نوع دیگر قابل دسترسی و انواع بسیاری از آن در بازار موجود است نوع سوم Acuneatum نام دارد برگهای آن کمی زمخت تر اما نگاهداری آن نسبتاً آسانتر است در هنگام خرید یک گیاه جدید نمونه ای که انتخاب می کنید باید پرپشت و دارای برگ و ساقههایی جوان و نورسته باشد.
این گیاهان تابش مستقیم نور خورشید را نمی پسندند اما اگر بر لبه یک پنجره شمالی قرار گیرند رشد خوبی خواهند داشت. این گیاهان در محیط بسیار مرطوب گلخانه در زیر چوب بست و یا در طبقات بخوبی رشد می کنند
گونه های بید انجیری گروه کوچکی از گیاهان را تشکیل میدهند که میتوانند زندگی بسیار خوبی در محیط خانه داشته باشند این جنس که متعلق به تیره عشقه یا دار دوستان (Araliaceae) می باشد در حدود بیست گونه از گیاهان مقاوم یا نیمه مقاوم آسیایی امریکایی و استرالیایی را در بر می گیرد.
ما با دو گونه از این گیاه سر و کار داریم گونه اول Arabia japonica است که به اسامی Aralia sieboldi و fatsia japonica نیز معروف است. Aralia japonica گیاهی است بسیار پرطاقت که در مناطق گرمتر در فضای باز نیز قابل پرورش میباشد و بویژه در محوطه پارکها از رشد خوبی برخوردار است.
برگهای آن سبز پررنگ دارای بریدگیهای عمیق و کما بیش پنجه مانندند این گیاه همانطور که از نامش پیداست بومی ژاپن بوده و در سال ۱۸۳۸ گرد آوری شده است. نوع رنگ دار این گیاه نیز وجود دارد که در آن کناره های برگها کرم رنگند.
گونه دوم A.elegantissima یا آرالیای انگشتی است که با نام Dizygotheca elegantissima نیز معروف است. این گونه هم مقاومت خوبی دارد اما استقامت آن در حد A .japonica .نیست. برگهای برنزی رنگ آن باعث میشوند که با سایر گیاهان تضاد زیبایی در رنگ برقرار کند این گونه از نظر گیاه شناسی گیاه جالب توجهی است زیرا اغلب اوقات میتوان سه شکل متفاوت برگ را بر روی یک نمونه یافت.
نخست لپه ها یا برگ بذرها که درست در بالای خاک قرار دارند پس از آن برگهای نابالغ که بسیار نوک تیز و اره ای می باشند و در بالای آنها برگهای بالغ که شبیه به برگ سایر انواع Araka اما برنزی رنگند به چشم می خورند.
A.elegantissima بومی جزایر هبرید نو واقع در جنوب اقیانوس آرام است. در هنگام انتخاب گونههای Aralia نمونه ای را جستجو کنید که خوش ترکیب و دارای برگهایی پررنگ و براق باشد و دقت کنید که هیچگونه اثری از ریزش برگ در آن مشاهده نشود. A.japonica ممکن است قبل از کشت در فضای باز نیاز به تطابق با آب و هوای خارج داشته باشد بنابر این پیش از کاشتن گیاه، گلدان را به مدت ۲ یا ۳ روز در خارج از منزل قرار دهید.
